U zult met elkaar wel gedacht hebben of ik, uw Freek, van den aardbol gekukeld was geworden geweest. Neen, niets van dat alles. Ik ben nog geheel en al aanwezig en ben dus niet van den aarde bol geplettert. Door allerlei omstandigheden was er geen tijd, werd er geen tijd gemaakt om u te informeren hoe het met mij, Het Vrouwtje en met Duh Baassie gaat. Nou prima, kan ik u melden. Men heeft geprobeerd mij van alles te leren. Of dat gelukt is, daar zijn de meningen over verdeeld. Mevrouw Coby, Uut de Slikhoek, had Het Vrouwtje en Duh al geïnformeerd over het feit dat den oren het niet deden. Niet die van haar, maar die van mij dus…. Ik ben dus een echte. Een echte teckel. Ik hoor alles, maar besluit zelf of ik iets doe met de informatie die mij ter oren kwam…. Het zal u zeer bekend voor komen…. We hebben allen aan elkaar moeten wennen. Mijn voorganger, uw Brammemans, was een echte “GoedZo Teckel”. Natuurlijk was hij niet geheel en al zo geboren, neen, dat heeft ook met de opvoeding van hem te maken gehad. Ik wordt ook op- en gevoed. Heel soms heeft Duh het idee, dat ik nooit in aanmerking zal komen voor het certificaat “GoedZo Teckel”. Hij vindt mij dan een geheel en al eigenwijs ventje. Als hij mij een eigenwijze stuiterbal vindt, dan noemt hij mij Frederick… Nu ik erover nadenk, wordt best wel veel keer de naam Frederick door hem gebruikt… Giechel…. Continue reading Teckel Magazine: Ruwhaarteckelpraat 221 →